بررسی تأثیر افزایش اهرم مالی بر چرخه عمر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در بررسی و تبیین ارتباط بین اهرم و سرمایه گذاری تئوری های مختلفی وجود دارد و مقالات تجربی متعددی به بررسی این ارتباط و عوامل موثر بر آن پرداخته اند. در این پژوهش، تاثیر افزایش اهرم مالی بر چرخه عمر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی شده است. برای این منظور، دو اندازه از اهرم و سه مدل تجربی استفاده شده اند و سپس قوت مدل های مورد استفاده بررسی شده است. در این تحقیق، چرخه عمر شرکت به عنوان متغیر وابسته و افزایش اهرم مالی، نوسانات اهرم مالی، رتبه بندی دامنه سود هر سهم و سود قبل از کسر بهره و مالیات به عنوان متغیرهای توضیحی در نظر گرفته شده تا میزان مربوط بودن معیارهای مزبور بر چرخه عمر شرکت بررسی گردد. نخست نمونه آماری با استفاده از متغیرهای رشد فروش، نسبت سود تقسیمی و مخارج سرمایه ای به شرکت های در مرحله رشد، بلوغ و افول تفکیک شده، سپس با استفاده از نرم افزار eviews فرضیات تحقیق بررسی شده اند. نتایج حاصل از بررسی 540 سال- شرکت طی سال های 1386 الی1391 نشان می دهد که میزان تأثیرگذاری متغیرهای مستقل بر مراحل مختلف چرخه عمر(رشد، بلوغ، افول) ارتباط معناداری با یکدیگر دارند. نتایج حاصل از آزمون آماری نشان می دهد که توان توضیحی معیار نوسانات اهرم مالی به عنوان یکی از متغیرهای مستقل پژوهش حاضر بر رشد فروش، نسبت سود تقسیمی و مخارج سرمایه ای شرکت به طور مثبت و معنادار بوده است. همچنین، متغیرهای رتبه بندی دامنه سود هر سهم و سود قبل از کسر بهره و مالیات در هر سه مرحله از چرخه عمر شرکت تأثیر منفی و معنادار بر چرخه عمر شرکت داشته است، اما متغیر افزایش اهرم مالی تأثیر مثبت و معنادار بر رشد فروش و تأثیر منفی و معنادار بر نسبت سود تقسیمی و مخارج سرمایه ای دارد.